Chciałbym tłumaczyć się moimi dwiema sesjami i trzema egzaminami o jednej godzinie, ale nie tłumaczyłoby to zwłoki ciągnącej się aż do połowy marca. Więc prostymi słowy zmierzajmy do konkretów. Już po raz czwarty zdecydowaliście o tym, jaka manga zasłużyła na miano tej jednej jedynej, którzy wydawcy dzięki swojej ciężkiej pracy zdobędą dobre słowo i uśmiech… Czytaj dalej Plebiscytu podsumowanie
Dziś artystka, którą poznałem jako autorkę wzorów na – w swojej skali unikatowe – znaczki pocztowe, a której motywem przewodnim jest miedzioryt. Brzmi intrygująco? Według mnie nie tylko brzmi, ale jest – przyjrzyjmy się więc szczegółom jej twórczości.
Przepis na shounen jest krótki i niektórym znany. Weź głównego bohatera, który wybija się ponad przeciętność, a przy okazji niewiele rozumie z tego, co się wokół niego dzieje.
Witam serdecznie w nowym cyklu, który będzie poświęcony nierozpoznawalnym w Polsce artystom, a których sylwetki, ze względu na szeroko pojętą inność, chciałbym wam przybliżyć.
Z komiksami na zamówienie zawsze jest jakiś problem. Najczęściej jest to szeroko pojęty spór koncepcyjny, a ogólnie sprowadza się to do archetypowej potyczki wizji przeciw wymaganiom. Marvel uderzając wiele lat temu do niepływającego w fortunie i rozgłosie Niheia (o tym, że Blame! początkowo nie był żyłą złota, można czytać w wywiadach z autorem) zostawił mu… Czytaj dalej Wolverine: Snikt! – łzy ślepego entuzjasty
Science Fiction. Gatunek, w którym panują roboty i zaawansowany poziom technologiczny obecnych cywilizacji. Nieobca jest mu technologia, której często pożąda się w czasach tworzenia dzieła. Zauważyłam, że choć science fiction leży na półce z fantastyką, większość twórców boi się wplatać w niego magię. Zupełnie tak, jakby wiara w „liczy się tylko to, co zbadane lub do zbadania możliwe” kłóciła… Czytaj dalej Nie rozstajemy się na zawsze. Będę na ciebie czekał w samo południe mych snów.
Ma wszystko, czego potrzebują tacy jak on. Mroczna przeszłość rzucająca cień na jego życie, ciało przeistoczone pod wpływem morderczego treningu, spojrzenie kładące pokotem każdego przeciwnika. Panie i panowie, oto on
Nie oszukujmy się. Junji Ito nie należy do twórców radośnie eksperymentujących w swojej twórczości. Snuje historie, które są lepszym lub gorszym pretekstem do pokazania tego, co definiuje jego styl. Do obrzydliwości, ohydy i wywołania zniesmaczenia. Czasem także, jak forma dopisze, do zilustrowania wybitnego szaleństwa, koszmaru niezdrowego umysłu. W ostatnich słowach nawiązuję oczywiście do najciekawszych w… Czytaj dalej Miłosne cierpienia umarłych, czyli Ito po raz kolejny
Pierwszy tom był wyjątkowo dobrym wprowadzeniem do historii dwóch braci. Nadawał odpowiedni ton, nakreślał wątki i motywy, przedstawiał brutalność, bezwzględność świata i pole działania postaci. Po szczegóły zapraszam tutaj. Teraz zajmiemy się środkiem opowieści, który jedną część wieńczy, a pozostałe rozwija. Niżej mogą pojawić się niewielkie spoilery – w razie czego czujcie się ostrzeżeni.… Czytaj dalej Green Blood – przystań środka, czyli o tomach #2 – #3
Kolaboracja wydawnictw JPF i Kotori przynosi na rynek coś wielkiego. Dwa najpopularniejsze, ale całkowicie różne tytuły jednego z największych mangaków naszych czasów. Brzmi pompatycznie? Może, ale moim prawem subiektywizm, a Waszym ocena. Jeden jest jego opus magnum, a drugi czymś dla wszystkich spoza grupy jego starych fanów, gdzie otworzył się na nowy horyzont. Oba… Czytaj dalej Projekt Nihei 2016 – zapowiedź
cosjaponskiego.wordpress.com 